29 Temmuz 2010 Perşembe

otobüs

herkes hayatında mutlaka otobüs kaçırmıştır. hatta bazı demiyim çoğu insan vardır ki uzaktan görür otobüsü, yakalamak için koşar peşinden, yakalar tam kapısına gelir ama şoför onları görmez mi görmezlikten mi gelir bilinmez kapı suratlarına kapanır ve otobüs yoluna devam eder. geçen günlerde sanırım bende bi tane kaçırdım. uzaktan gördüm bilmiyorum neden, yanlışlıkla doğru otobüs sandım sanırım koştum peşinden daha önce de çok vardı ama hiçbirinde sanırım biyere geç kalma telaşı yaşamamıştım ya da ne biliyim öyle bişeyler.. koşmamıştım ama bu sefer belki de öncekilerde koşmam gerekirken bu sefer koştum otobüsün peşinden. hatta o kadar uzaktı ki yetişemem bile dedim bi an ama gene de koşmaktan hiç rahatsız olmadım. nasıl bilmiyorum yetiştim birden otobüse ciddi ciddi kapısına geldim ama binemedim. şoför bildiğin bekletti otobüsü orda, koşmamı izledi, yetişmeme izin verdi.. belki de beklemekle beklememek arasında tereddütte kaldı bilmiyorum ama ne farkeder sonuçta gene ya haksızdım görmedi ya da haklıydım gördü ama görmezlikten geldi bu da ne farkeder kapıyı kapattı gitti.. otobüstekiler sanırım binmemi istiyolardı bi iki kişi seslendi hani bekle istersen falan diye ama şoför sanırım gene ya duymadı ya da duymazlıktan geldi o da ne farkeder sonuçta gene devam etti .. hatta ondan sonra bi de şey var insan otobüsün peşinden koşar yakalayamaz birden durakta kalır böyle sanır ki duraktaki bütün insanlar ona bakıyor. bozuntuya vermemeye çalışır falan hiçbişey olmamış gibi dikilir. sanırsın hiç sorun değil sonraki otobüs de gayet yetiştircektir aslında onu. ama sadece bunu yaşamayanlar öyle düşünür sanırım. koşup da mal gibi durakta kalan herkes bilir ki aslında o otobüs önemliydi onun için. ama bunu ikinici kere yaşayanlar da bilirler ki o otobüs önemliydi ama kaçtı artık asıl önemli olan arkadan gelenler hatta öyle bi hale gelir ki olay bi sonrakiler ondan daha değerlidir artık. sonra binerler bi sonraki otobüse hatta bazen boşuna koşmuş olurlar sonraki direk arkasından gelir 5 dk bile beklemeden ve hiçbişeye hiçbiyere de geç kalmazsınız. ondan sonra o gün biter uzanırsınız düşünürsünüz biten günü her zamanki gibi. hani koşmaktan rahatsız olmadığınız otobüs vardı ya bi sonrakinin de size fazlasıyla yettiğini düşündükçe neden koştum ki pişmanlığı bile çöker üstüne insanın. aynen o var şu anda niye koşuyosun ki di mi bırak en fazla 10 dk beklersin yenisi gelir.. bitmiş bi konuyu bu kadar uzatmak bile fazla da neyse artık :D

20 Temmuz 2010 Salı

bazen bazı şeyleri düşünmeden de yaşanmalı deneyin ..

7 Temmuz 2010 Çarşamba

öss den sonra deliler gibi eğlenicem hayalleriyle başlayan 2. tatilim ve 2. hüsran.. sırf bu yüzden bile 3. kere hazırlanmamak geçerli bi sebep olsa gerek :D daha hiçbişey yapmamış olmam yapacaklarımın teminatı ama tatil daha yeni başlıyo. hatta başladı bile denebilir ya. bugün hayatımda ilk defa inşatta işçi olarak çalıştım. resmen iyi ki okuyorum şu yazı biter bitmez uyucam sanırım bunu da yapcak bişey yok diye internet kafeden yazıyorum zaten ama kesinlikle inşaat işçilerine saygı duyuyorum artık yolda gördüğümde yemeğimi paylaşıcam onlarla.. ama baştaki abartıya rağmen gayet güzel aslında, sonradan pişman olduğum çok şey var ama nerdeyse en büyüklerinden birini telafi etme şansı geçti elime. başlı başına bu bile yeterli aslında 5 ay uğraştıktan sonra, hatta beklenmedik bi anda olması da ayrı güzel bi heycan kattı.. böyle de ruhsal bi dinginlikle başladım işte öss sonrası tatilime daha eğlence bakımından beklentilerimi karşılayamasa da aynı dinginlikle eğlenceli bi bitiriş yapma planlarım var sonra da yegane sıkılan dost statüsündeki kayap'ın yanına uçup (üniversiteden atılma da kaldırılmış zaten) 9 senede bi diploma kapsam daha ne isterim . ve bir ömür sevdikleriyle mutlu yaşamış..