hava su

ve işte sudan bahsedip hava atmak için yazılmış bir blog.. evet kesinlikle başka bi işim yok:D "yolluca" ya bir denize girmişiz yok böyle bişey ama nası eğlendik nası eğlendik evet ismi biraz garip ama güzel şimdi:D hatta su yutmak güzel bişeymiş bunu hatırladım boğazına meyve suyu kaçmasına benzemiyomuş daha ciddi bişey bu böyle gözünüzden yaş geliyo falan çoğu kişi hatırlamıyodur şimdi:p kenarda salak salak oynayan küçük çocuklar bile güzelmiş ya biri kovaya su koyup taşıyamayınca öne doğru düştü boğuluyodu gülme krizine girdik ama kısa sürdü ya hemen çıkardılar:p annem kediyi "insanlar da nankör elini veriyosun kolunu istiyolar" diye azarlarken babamla bakıştık ama ne de olsa annem işte o çok komik gelmedi o yüzden gene de ona bile güldük öyle de güzeldi. hani millet şimdi lise üniversite falan sürünüyo ne biliyim en kısa zamanda tavsiye ederim cidden hani rafet el roman çalsa kopcak moda giriyo insan ki benzetme sadece konuyu bağlamak için bi araçtı bildiğin rafet el roman dinleyip kopan tipler vardı ya ama tüm yolluca öyle değil şimdi, çok güzel eğlenceli mükemmel denizi olan bi yer çok eğlendim koptum lanet olsun:D öyle işte şimdi okuyup da ben zaten deniz sevmem diye kendini kandırabilirsin ama ,yok öyle bi dünya, oldu görürsem söylerim hatta .. :D

yok

hani böyle insanın içi sıkılır da napsın bilemez ya arada böyle hani şey şey olur oturur sonra gene oturur falan boktan bi ruh haline girer işte.. nedense artık olmuyo ya çok enteresan mesela birazdan özel ders hocam gelcek gene de içim sıkılmıyo anlamadım kesin hormonal bi bozukluk oldu ama anlamadım :D bide farkettim ki büyümenin en güzel tarafı artık "eti cici bebe" yi annem ağzıma tıkmak zorunda kalmıyo bildiğin gidip kendim alıp sütünü döküp yiyebiliyorum çok güzel ya. isimden kaybediyo biraz daha karizmatik bi isim olsa yok satabilir bence . kesin küçükken yemicem diye ağlamışımdır ya salaklık işte keşke gene yatarken kalkmama gerek kalmadan tıksa annem ağzıma ama yok işte o da büyüdü sanırım artık uğraşmıyo benle:D neyse artık ilerde belki hayal işte.. ama herkese tavsiye ediyorum mükemmel yüzyılın icadı olabilir bence..

ve sonra

hatırlıyorum da lisedeyken bi arkadaş grubu vardı. tamamen toplama bir grup.. bayaa da bi kalabalık başladı lise hayatına. küçük yaşta birleşen insanlar gibi büyüdükçe tabiki herkes dağılmaya başladı ama biz.. dağılmak değil sanırım daha da sahiplendik birbirimizi bu yüzden. çünkü artık biz vardık hayatımızda, kardeşten biraz öte aynı insan olmaktan biraz gerideydik. aşk acıları, aile sıkıntıları, maç kavgaları kısaca ders dışında herşeyi birbirimizle paylaştık. zaten kopmak nasıl akla gelebilirdi ki? insan kaç kişiyle aynı yatakta her gece muhabbet ederken uyuya kalabilir, ya da hiç de hijyenik olmayan koşullarda (ayrıntıya gerek yok) en ufak bi tiksinti olmadan bütün yemeğini paylaşır, kaç kişiyle bütün parasını mideye verip midesini acı verici bir şekilde derecede zorlar hatta bütün yalanlarını bile beraber seçer.. artık ruhunuzu tanıyan birine yalan söyleyebilir misiniz ki? pek şansı yok bence kimsenin bu konuda bizde bunu bilerek söylemedik sanırım ya da söylemeye gerek duymadık yeri geldiğinde sarılıp ağladık yeri geldiğinde en yaratıcı küfürleri birbirimiz üstünde deneyip attık başımızdan ama sonunda.. zaten başka bir seçenek yok ki onların dünyası benim, benim dünyam onlar tilki misali herkesin döneceği yer belli zaten belli olmasa da kaç kişi gitmeyi tercih ederdi bilmiyorum.. hala dolabımdan kıyafetler eksik ama hangisi hangisinde bilmiyorum, dolabımdan çıkan bazı tshirtlerin kimin olduğunu bilmeme rağmen güzel olduğu için sesimi çıkarmıyorum zaten ne gerek var ki bizim evimizde duruyor her zaman. oturduğum ev bile bizim oldu sanırım yoksa kaç kişi kaç eve haber vermeden valizini toplayıp gitme yüzsüzlüğünü yapabilir ki , yada kaç insan eve geldiğinde bilgisayarında oturan biriyle karışlaşabilir, alış-veriş yaparken bakıp sırıtarak "oğlum resmen ev geçindiriyoruz lan!.." cümlesini kaç kişi bu kadar erken söylemiştir hayatında sonra da 1 ay fast food la beslenip böyle olmucak galiba diyip de barbunya yapmayı öğrenmiştir sırf bu yüzden? bunların hepsini yapan var mı bilmiyorum ama yaptıysalar bile bizimle yapmadıklarına eminim çünkü hepiniz elimde evimde büyüdünüz resmen :p belki de bu yüzden biraz yalnızlık var şu anda hatta arkama baktığımda dayancak desteklerimi göremeyince o umursamazlığım da bu yüzden biraz yıprandı sanırım çünkü değerli olan şeylerin çoğunu göremedim. hayatımdaki vazgeçilmez insan lisetesi doldu diyorum bu yüzden aramıyorum aslında ama sadece onların dağılmasından korkuyorum.. korkmak değil mi zaten insanı bitiren? ama hayır işte bu sefer öyle olmadı bunları erken farkettim hayatımda belki de ilk defa hırs yapmamı sağlayan şey buydu yani o küllü kumralı pek adil olmayan biraz önde olduğum bi iddiada yenip 5-6 sene sonra katalogdan tatil için güzel bi yer seçmek gibi hayallerim oluştu tabiki o zaman dalga geçmek için 5 senelik fazladan sebebim olcak:D bi insan, hayatına saçma sapan girip de ailesini bile paylaştığı insanları ne kadar sevebilirse o kadar seviyorum sanırım onları.. yani pek değil ...